Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /home/speople/public_html/engine/classes/templates.class.php on line 209
Quba rayonunun Zıхır kәndindәn dağın döşüylә bir yol qalxır. Sәrt yoхuşu başa vuran kimi gözəl bir mәnzәrә görunür. Otu adama boy vеrmәyәn düzәnlik, yalçın qayalı sıra dağlar... Düzәnlik aşağılarda sıx meşə ilə һaşiyәlәnib. Meşənin içərisindә boyük bir relyеf qabartısı gorünür.
]]>
Gəl boyuna qurban, ay Vətən Oğlu
39 gün düşmən əsirliyində qalıb, 40-cü gün vətən torpağına qovuşan Çingiz Qurbanovun xatirəsinə
Dekabrın 28-i zəng vurub atası Salmanla danışıb, bayramlaşanda həmişəki kimi hər şeyin yaxşı olduğunu və yaxşı olacağını söyləmişdi əsgər Çingiz Qurbanov. Həmin gün atası və qardaşı ilə 1 saatdan çox həmsöhbət olmuşdu. Deyib-gülüb danışmışdılar. Atası ona gözaydınlığı verib dedmişdi ki, “Oğul, gözlərin aydın, diplomunu aldım. Yanvarın 2-də gətirəcəyəm görərsən...”.
Azərbaycanda unikal memarlıq abidələri ilə zəngin olan bölgələrimizdən biri də Qubadır. Kökləri çox qədimlərə gedib çıxan bölgə tarixinin bir sıra əhəmiyyətli abidələri burada insanların çox uzaq zamanlardan bəri yaşayıb-yaratdıqlarını sübuta yetirir.
]]>
Hələ Azərbaycan Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsində təhsil aldığım illərdə çox sevdiyim Quba və ətraf ərazilərin tarixi, xüsusən də burada yaşayan azsaylı xalqların zəngin palitrası, onların özünəməxsus etnoqrafiyası, adət-ənənələri, çox vaxt bircə kənddə danışılan dilləri, kəşməkəşli tarixi keçmişləri diqqətimi özünə cəlb etmişdi. Dərsliklərdə, istifadə etdiyimiz əlavə ədəbiyyatda buduqlular, qrızlılar, haputlular, ceklilər, əliklilər, yergüclülər və digərləri haqqında rast gəldiyim
]]>Quba soyqırımı ilə bağlı həqiqətlər bütün dünyaya çatdırılmalıdır
Xaçmazdakı Qaradağlı kənd tam orta məktəbin coğrafiya müəllimi, metodbirləşmə sədri
Xınalıq Cümə məscidi
Sevil ƏMİRASLANOVA
“Azərbərpa” Elmi-Tədqiqat Layihə İnstitutunun əməkdaşı
]]>
I hissə
Vağzal. "St. Xaçmas" yazılıb.
Qatar canı boğazından çıxırmış kimi, son dəfə sinədolusu nəfəs verib dayandı. O, qatardan düşdü. Tərini nimdaş pencəyinin qoluyla silib, elə-beləcə, bir xeyli perronda dayandı. Maddım-maddım vağzal binasına, ora-bura vurnuxan adamlara baxdı. Daha sonra ağzı bağlı kisəni kürəyinə atıb iplərini çiyinlərinə keçirdi. Vağzalın çıxışına tərəf yönəldi. Elə bu vaxt azca aralıda dayanmış adamın bayaqdan ona göz qoyduğunu duydu. İçi ürpəşdi. Və hələ indi anladı ki, haradadır!
Vağzaldan çıxdı. Bürkü adamı əldən salırdı. Tez-tez pencəyinin qoluyla üzünü silirdi və vağzaldan qoca çinarlara tərəf uzanan yolla ağır-ağır gedirdi. Kimlərinsə düz onun gözlərinin içinə baxdığını da üzünü çevirmədən hiss edirdi.
Çinarların kölgəsinə bir xeyli adam yığışmışdı. Təbii ki, bunlar Şabran və Dağıstan tərəfə getmək istəyənlərdi. Kəndlilər basabasla qatar qabağına çıxmış furqonlara doluşurdular. Minmədi. Çəkilib, yerə yıxılı tirin üstündə oturdu. Başını əllərinin arasına aldı. Gicgahlarının damarları likkildəyirdi. Hiss etdi ki, həyəcanlanır. Vağzala tərəf boylandı. Baxışları vağzal binasının üstündə ölü quş qanadı kimi sallanıb qalan, arabir astaca yırğalanan qıpqırmızı bayrağa sataşdı. Birdən-birə ürəyindən keçdi ki, elə bil bu bayraq ona - bu qədər adamın içində məhz ona meydan oxuyur - yeri möhkəmdir!
Sifətindən acı bir təbəssüm keçdi: doğrudanmı hər şey məhv oldu?
Beş illik dustaq həyatında adət etdiyi kimi, yenə tək oturub özünə qapıldı.
]]>