Nəsimi hələ sağlığında əfsanələşmişdi. Bunun başlıca səbəbi onun Allahdan gələn yenilməz təbi və Yaradana xatir heç zaman dönmədiyi əqidəsi idi. Odur ki, nə adı unuduldu, nə əşarı yaddan çıxdı. Ömrünü vətəni Azərbaycandan çox-çox uzaqlarda – Hələbdə bitirsə də ölümü belə onu yenidən əfsanələşdirdi. Təkcə poetik dühası ilə deyil, cismani ölümü ilə də inandığı əqidəyə sədaqət, ağrı-acıya dəyanət məktəbi oldu

  Biri vardı, biri yoxdu, Xaçmaz adlı bir şəhərdə bu yerlərin qüruru olan dəmiryol vağzalı vardı. Vardı deyəndə ki, indi də var. Əslində elə həmişə olub. Çünki 120 yaşlı Xaçmaz dəmiryol vağzalı hələ çar Rusiyası dövründə - 1887-1902-ci illərdə salınan Vladiqafqaz dəmir yolu xətti üzərindəki önəmli məntəqələrdən biri kimi zamanında çox böyük diqqət və səliqə ilə inşa edilib. Onunla eyni vaxtda stansiyada su

  Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurasının maliyyə dəstəyi ilə Jurnalist Ekspert Mərkəzi İctimai Birliyi (JEM) "Azərbaycanda yaşayan xalqları yaxından tanıyaq" layihəsinin icrasına başlayıb. İyul-noyabr ayları ərzində icra olunacaq layihə Şuranın 2019-cu il dördüncü qrant müsabiqəsində "Azərbaycanda yaşayan milli azlıqların mədəni irsinin təbliğinə dair təşəbbüslər" istiqaməti üzrə qalib

  "Mən, Şıxəli Qurbanəli oğlu Təhməzov 13 sentyabr 1958-ci ildə Xaçmaz rayonunun Qıraqlı kəndində anadan olmuşam. 1965-1975-ci illərdə orta məktəbdə oxumuşam. 1976-cı ildə Bakıdakı 84 saylı TPM-də ağac üzərində yonma peşəsinə yiyələnmişəm. 1977-1982-ci illərdə Bakıdakı Əzim Əzimzadə adına Rəssamlıq məktəbində oxumuşam. 1982-1988-ci illərdə isə M.Əliyev adına İncəsənət İnstitutunda (indi Azərbaycan Dövlət İncəsənət Universiteti) ali təhsil almışam."  

  Ədəbiyyatşünas, folklorşünas, şair Məhərrəm Paşa oğlu Qasımlı 5 avqust 1958-ci ildə Tovuzun Alakol kəndində dünyaya gəlib. Filologiya elmləri doktoru, professor, Əməkdar elm xadimi, Azərbaycan Aşıqlar Birliyinin sədridir. Ondan 8 iyun 2017-ci ildə götürülmüş bu müsahibə müəyyən səbəblərdən Məhərrəm müəllimin 61-ci doğum günündə mətbu fakta çevrilir...

  24 iyundur. Axşam saat 10-u çoxdan keçib. Əsas iş yerimdən çıxıb həmkarımla üzərində işlədiyimiz müştərək layihənin “verstkasına” gəlmişik. Səhifələyici dizayner təqribən iki saatdır çalışır, mənsə arabir gözlərim xumarlansa da onun işinə nəzarət və bəzən də müdaxilələr edirəm. Həmkarım android telefonunu “cırmaqlayır”. Birdən də kədər dolu səslə deyir: - Şirməmməd müəllim öldü. Feysbukda paylaşırlar.